بررسی تاثیر روش‏های مختلف مدلسازی میانقاب بر عملکرد لرزه‏ ای قاب‏های خمشی بتنی

در این پژوهش به تاثیر میانقاب مصالح بنایی در رفتار قاب‏های بتنی به دو روش سه دستکی وتک دستک قطری پرداخته شده است که روش سه دستکی به عنوان یکی از آخرین تکنیک‏های ارائه شده برای مدل‏سازی میانقاب‏های مصالح بنایی و روش تک دستک قطری نیز به عنوان روش پیشنهادی دستورالعمل بهسازی لرزه ‏ای برای مدل‏سازی میانقاب‏ها می‏باشند. قاب‏های میانپر از سه جنبه ارتفاع (تعداد طبقات)، ضخامت و شیوه مدلسازی میانقاب‏ها مورد بررسی و مطالعه قرار گرفته‏اند این قاب‏ها بر مبنای آیین‏نامه‏های 519 و 2800 ایران، بارگذاری، تحلیل و مطابق مبحث نهم مقررات ملی ساختمان طراحی گشته، سپس بر اساس روش تحلیل استاتیکی فزاینده غیر خطی در دو حالت با و بدون میانقاب به کمک نرم‏افزار SAP2000 مورد آنالیز و میزان تاثیر میانقاب مصالح بنایی بر رفتار قاب مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج در محدودۀ این مطالعه نشان داد میانقاب‏ها سبب افزایش مقاومت، سختی، بهبود سطح عملکرد وکاهش تعداد مفاصل خمیری قاب‏ها شدند ولی در اکثر حالات تحلیل خود میانقاب‏ها بطور کامل تخریب شده‏اند و روش تک دستک قطری در اکثر موارد نتایج محافظه کارانه تری نسبت به روش سه دستکی برای قاب‏ها ارائه می‏دهد. میزان افزایش سختی و کاهش Drift در اثر حضور میانقاب‏ها با افزایش ارتفاع قاب‏ها کمتر می‏شود. بر این اساس نادیده گرفتن میانقاب‏ها در قاب‏های کوتاه‏تر می‏تواند به یک طراحی نادرست بیانجامد. افزایش ضخامت میانقاب‏ها نیز تاثیر چندان زیادی در بهبود رفتار قاب‏های مورد مطالعه در این پژوهش نداشته است.